သံစဥ္မဲ့ေတးတစ္ပုဒ္ (၄)

“ေက်ာင္းအုပ္”

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနာမည္က ေဒၚႏုႏုရွိန္ျဖစ္သည္။ အားလံုးက သူမကုိ ေၾကာက္ၾကသည္။ ႐ုပ္က မာန္မာနအျပည့္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူမအသက္မွာ ခုမွ ၃၀ သာရွိေသးသည္။ တကၠသုိလ္ဝင္တန္းေအာင္ေတာ့ ႐ုိး႐ုိးဘြဲ႕တစ္ခုရသည္။ အလုပ္မရသျဖင့္ ပညာေရးေကာလိပ္ေလွ်ာက္ရာ ရသျဖင့္ တက္လုိက္သည္။ ေနာက္ ေက်းရြာတစ္ခုသုိ႔ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္ အပုိ႔ခံရသည္။ သူမက ရြာတြင္ သိပ္မေနခ်င္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မတတ္ႏုိင္။ အေရးထဲ ရြာနာမည္ကလည္း စိတ္ညစ္စရာ။ “မယားေၾကာက္ရြာ” တဲ့။ မယားက ေၾကာက္ရသလည္လား၊ မယားကုိ ေၾကာက္ရသည္လား မသိ။ မယားကုိ ေၾကာက္ရသည္ဆုိခဲ့ေသာ္ သူမက မိန္းမျဖစ္သျဖင့္ မယားျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း လင္က မရွိသျဖင့္ ဘယ္သူ႔ကုိ သြားေျခာက္ရမွန္း မသိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခပ္တည္တည္ ခပ္တင္းတင္းပင္ ေနလုိက္သည္။  တျခားသူ ေၾကာက္မေၾကာက္ေတာ့မသိ။ သူမကုိ တပည့္ေတြနဲ႔အတူ လက္ေအာက္က ဆရာမငယ္မ်ား အကုန္လံုး ေၾကာက္သည္။ သုိ႔ႏွင့္ သူမလည္း တကိုယ္တည္း အထီးက်န္လွသည္။ အထီးက်န္သည့္အခါတုိင္း တခါတုန္းက တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူဘဝက ရည္းစားကုိ လြမ္းမိသည္။
တကၠသုိလ္ဆုိသည္ကလည္း မိန္းကေလးတုိင္းက ရည္းစားရွိမွ ဂုဏ္ရွိသည္ဟု ထင္ၾကသည့္ေနရာ ျဖစ္သည္။ ရည္းစားရွိဖုိ႔ဆုိတာကလည္း အေတာ္ခက္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ၾကည့္ေလ။ စာသင္ခန္း တစ္ခန္းထဲကုိပဲ ၾကည့္။ အၿမဲတမ္း မိန္းကေလးေတြက ၂၀ ေက်ာ္ သံုးဆယ္နီးပါးရွိၿပီး ေယာက္်ားက သံုးေလးေယာက္သာ အၿမဲရွိသည္။ အခန္းတုိင္းလည္း အဲလုိပဲ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေယာက်္ားေလးမ်ားက သိပ္လုိက္စရာမလုိဘဲ မိန္းကေလးမ်ားကသာ ၾကာပစ္ၾကသည္။ ဤအခ်က္ကုိ ေယာက်္ားေတြကလည္း အခြင့္ေကာင္းယူၾကသည္။ ကုိယ္ႀကိဳက္သည့္ မိန္းခေလးကုိ ေရြးတြဲ႐ံုျဖစ္သျဖင့္ မိန္းကေလးမ်ားမွာ အတြဲမရမွာ အတြဲပ်က္မွာ စိုးရိမ္ၾကသည္။ ထုိတြင္ သူမလည္း ငယ္ရြယ္သူမုိ႔ ေခတ္မီဖုိ႔ ေယာက်္ားဆုိလွ်င္ စိမ္းစိမ္းက်က္က်က္ တူးတူးခါးခါး နည္းနည္း ၾကာပစ္ လက္တည့္စမ္းရသည္။ ထုိအခါ သူမ ရည္းစား တေယာက္ရလာသည္။ သူ႔နာမည္ ေအးကုိ။ ေတာ္ေတာ္ေပြသည့္ဟု သူငယ္ခ်င္း ေအးစိန္က သတိေပးသည္။
“ဟုိ ပထဝီေမဂ်ာက အရပ္ျမင့္ျမင့္ သြယ္သြယ္နဲ႔ ပိန္ပိန္ပါးပါးေကာင္မေလးေလ သိလား”
“ဘယ္သူလဲ ငါဘယ္သိမလဲ ျပၾကည့္ေလ”
“ေအာ္ ငါ့ဖုန္းထဲမွာ သူ႔ပံုပါတယ္၊ ဒီမွာၾကည့္”
ေအးစိန္ျပသျဖင့္ သူမဖုန္းထဲက ဓာတ္ပံုကို ၾကည့္လုိက္သည္။ ဖိနပ္ျမင့္ျမင့္။ အနက္ေရာင္ထမီ။ အဝါေရာင္ လက္ျပတ္အက်ႌဝတ္ထားၿပီး ဆံပင္ကုိ ေနာက္သုိ႔ စု၍ ကုတ္ထားကာ ေဗဒါပန္းေလး ပန္ထားသည္။ အသားအေရက နည္းနည္းျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးျဖစ္သည္။
“သူ႔နာမည္က ပပဝင္းတဲ့၊ ငါငွါးေနတဲ့အေဆာင္နဲ႔ တေဆာင္ျခားမွာ၊ သိေတာ့ မသိဘူး။ မ်က္မွန္းတန္းမိတယ္။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေအးမိနဲ႔ေတာ့ သိတယ္”
“အဲဒါ ငါနဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ”
“နင္နဲ႔ မဆုိင္ေပမယ့္ ေအးကုိနဲ႔ ဆုိင္တယ္ေလ”
“သူတုိ႔ ျပတ္သြားၾကပါၿပီဟာ”
“ဘာလုိ႔ျပတ္သြားလဲ သိလား”
“တကၠသုိလ္မွာ ရည္းစားေတြ ဒီေလာက္ဆက္လုိက္ ျပတ္လုိက္ျဖစ္ေနတာ၊ ဆန္းမွတ္လုိ႔ နင္ကလဲ”
“ေအး အဲဒါပဲ နင္ ေအးကုိ သတိထားဖုိ႔ေျပာတာလဲ ဒါပဲ”
“ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ”
“ဘာျဖစ္ရမွာလဲ၊ ေအးကုိက ဖ်ားတယ္တဲ့။ ပပဝင္းက ရြာျပန္တယ္တဲ့။ သူတုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သတင္းျဖန္႔ထားတာေလ။ ေအးမိသြားေတြ႕တာ”
“အဲဒါ ဘာျဖစ္လဲဟယ္”
“သူတုိ႔က တကယ္ေတာ့ ပုရစ္ဖူးတည္းခုိခန္းကုိ ႏွစ္ေယာက္အတူသြားတာေဟ့ သိၿပီလား”
“ပုရစ္ဖူး”
“ေအး တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအတြက္ အခန္းငွါးလုိ႔ရတဲ့ တည္းခုိခန္းေပါ့ဟာ၊ အဲဒီကုိ ေအးကုိကပပဝင္းကုိ ေခၚသြားၿပီး ဖုတ္တာ၊ ေအးကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ သန္သလဲဆုိရင္ တရက္လံုးလံုးဖုတ္ပစ္လု႔ိ ပပဝင္းေတာင္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားတာတဲ့”
“နင္က ဘယ္လုိလုပ္သိတာလဲ”
“ေအးမိေျပာျပတာေလ”
“ေအးမိက ဘယ္လုိလုပ္သိတာလဲ”
“နင္သိတဲ့အတုိင္းပဲ ေအးမိကလည္း ငေပြးမပဲဟာ”
“ေျပာၾကည့္ပါဦး ဘယ္လုိလဲလုိ႔”


“ေအးမိ”

ေအးမိသည္ သူမထမီထဲ လက္လ်ိဳကာ အဖုတ္ကုိ ႏိႈက္ေနေသာ ဖုိးျပည့္ကုိ အလုိျပည့္ေအာင္ ေပါင္ကားေပးထားသည္။ ဖုိးျပည့္နဲ႔ သူမ ရည္းစားျဖစ္တာ သိပ္မၾကာေသး။ ဖုိးျပည့္က လက္သြက္သည္။ မေန႔က ဖုန္းထဲကေန သူမက အေျဖေပးခဲ့သည္။ ယေန႔သူမကုိ ကင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနသည္။ ေအးမိက ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနကုိ တခ်က္ လမ္း႐ိႈးလုိက္သည္။ လမ္းနဲ႔ေတာ္ေတာ္ေဝးသျဖင့္ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုေတာ့ လူမေရာက္ႏုိင္။ ဤေနရာမ်ိဳးကုိ ေခၚလာကတည္းက ဖုိးျပည့္အၾကံကုိ ေအးမိသိၿပီးသား။ ဖုိးျပည့္သည္ သူမကုိ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းကာ တရစပ္ ဖက္နမ္းသည္။ သူမလည္း ျပန္နမ္းေပးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္သံေတြက ေတာ္ေတာ္က်ယ္သည္။ ဖုိးျပည့္ကလည္း အေျခအေနေကာင္းမွန္းသိသျဖင့္ သူမႏုိ႔ကုိ ကစားသည္။ သူမလည္း နည္းနည္းေလးပဲ မူသည္။ ခုေတာ့ ဖုိးျပည့္က သူမအဖုတ္ကုိ ႏိႈက္ေနၿပီ။ ဖုိးျပည့္သည္ သူမကုိ ေျမေပၚ အိပ္ခ်ေစၿပီး သူမကုိ ခြသည္။ ထမီကုိ အသာပင့္သည္။
“ငါတခါမွ မႀကံဳဖူးဘူးေနာ္ နင္ေျဖးေျဖးလုပ္”
ေစာက္ဖုတ္ေပၚ ဖုိးျပည့္လီးေထာက္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ သူမႀကိဳေျပာထားရသည္။ ဖုိးျပည့္က သူမမ်က္ႏွာကုိ ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း သြင္းသည္။ ဒုတ္ဆုိ ေအာက္သို႔ ေခ်ာ္ထြက္သည္။ သူမ မခ်င့္မရဲျဖစ္ရသည္။ ဖုိးျပည့္ထပ္ႀကိဳးစားသည္။ ျပြတ္ဆုိ ဝင္သြားသည္။
“အ”
ေအးမိသည္ ဖုိးျပည့္လက္ေမာင္းကုိ ဖမ္းဆုပ္ကာ ကုတ္ထားမိသည္။ ဖုိးျပည့္က တခ်က္ခ်င္းစီ ကင္သည္။ ဖုိးျပည့္က ပံုမွန္ေလး ေဆာင့္သည္။ တခါခါ ေဆာင့္ရင္း သူမပါးကုိ နမ္းသည္။ သူမကုိေတာ့ ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း တျဖည္းျဖည္း သြက္လာသည္။ ဖုိးျပည့္က လက္မေထာက္ေတာ့ဘဲ သူမေပၚ ေမွာက္အိပ္ကာ ဆက္လုိးသည္။ သူမကုိယ္ကုိ ဖက္ထားသည္။ သူမလည္း ဖုိးျပည့္ေက်ာကုိ ဖက္ထားသည္။ ဖုိးျပည့္က ပံုမွန္ေဆာင့္ေနသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ ပူခနဲ တပ်စ္ပ်စ္ဝင္လာသည္။ ဖုိးျပည့္က ေတာင့္တင္းကာ တုန္တက္သြားသည္။ ေယာက်ားေတြၿပီးတာ ဒီလုိကုိးဟု ေအးမိေတြးမိသည္။ ဖုိးျပည့္သူမအေပၚ အိပ္ခ်သည္။ ခဏေနေတာ့ သူမက ဖုိးျပည့္ကုိ တြန္းထုတ္သည္။ ဖုိးျပည့္လီးကလည္း သူမေစာက္ဖုတ္ကေန ကၽြတ္သည္။ သူမ မတ္တပ္ရပ္ကာ ထမီျပန္ျပင္ဝတ္သည္။ အက်ႌတြန္႔ေတြကုိ ဆြဲျဖည္သည္။ ဖုိးျပည့္က အထုိင္လုိက္ေဘာင္းဘီေတြ ျပန္ဝတ္ကာ သူမကုိ သူ႔ေပါင္ေပၚဆြဲထုိင္သည္။
“အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ”
“အပုိေတြ”
တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ နမ္းၾကသည္။
“ျပန္ဆြဲၾကရေအာင္ေနာ္”
“ေတာ္ေတာ္ကဲ”
ေအးမိက ဖုိးျပည့္ေပါင္ေပၚ ထုိင္လ်က္သား ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမက အုိးျဖင့္ ဖုိးျပည့္ေပါင္ရင္းကုိ စေကာဝိႈက္ ဝိႈက္ေပးလုိက္သည္။ ဖုိးျပည့္က သေဘာက်သျဖင့္ သူမကုိ ေျမေပၚဆြဲလဲကာ တက္ခြသည္။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ခဏေတာ့ ရယ္ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ တအင္းအင္းညည္းၾကသည္။ ၿပီးမွ ျပန္ထကာ သစ္ရြက္ေတြ ဘာေတြ ျပန္ခါခ်သည္။
“သူေနာ္ သူမ်ားကုိ ေတာ္ေတာ္အႏုိင္က်င့္တယ္”
“ခ်စ္လုိ႔ပါ”
ဆုိကာ ဖုိးျပည့္က သူမအုိးကုိ ပုတ္သည္။ သူမတုိ႔ျပန္ခဲ့ၾကသည္။ ဖုိးျပည့္က အခ်ိန္ရတိုင္း ထုိေနရာသုိ႔ သူမကုိ ေခၚဖုတ္သည္။ အျပတ္အသတ္ ကင္သည္။ သူမလည္း နည္းနည္းအထာက်လာသည္။ သိပ္မၾကာခင္ ဖုိးျပည့္က အျခားတေယာက္နဲ႔တြဲသည္။ သူမလည္း ဖုိးျပည့္ကုိ သိပ္စိတ္မဝင္စားေတာ့။ ဖုိးျပည့္ကလည္း ေနရာေဟာင္းကုိ တျခားတေယာက္ေခၚသြားသည့္ခ်ိန္တြင္ သူမလည္း ေနရာသစ္တြင္ ဖုိးျပည့္ထက္ေကာင္းသည့္ တေယာက္ျဖင့္ ႏွစ္ပါးသြားသည္။ သူ႔နာမည္က သန္းစိန္ျဖစ္သည္။ နာမည္ကသာ မိန္းမနာမည္။ ပစၥည္းက တခ်ီတည္းနဲ႔ ေမ်ာ့ေနေအာင္ ေကာင္းသည္။ သည္တေယာက္က ပစၥည္းႀကီး႐ံုမက သူ႔ပစၥည္းကုိပါ သူမအား ကစားခုိင္းသည္။ ခ်ိန္းထားသည့္ ေနရာေရာက္သည္ႏွင့္ ဖက္နမ္းၿပီးေတ့ထားေတာ့သည္။ သူမအုိးကုိလည္း ေအာက္ကေန ပင့္ကုိင္ကာ ညစ္သည္။ သူမကုိ မလုိးခင္ ပစၥည္းႀကီး ထုတ္ေပးကာ သူမကုိ အရင္ကြင္းထုေစသည္။ ဖုိးျပည့္နဲ႔ သံုးလေလာက္ အလုိးခံဖူးေသာ္လည္း ဖုိးျပည့္ပစၥည္း တခါမွ မကုိင္ဖူး။ အေၾကာႀကီးငယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ မာေထာင္ေနေသာ သန္းစိန္လီးႀကီးကုိ သူ႔ရင္ခြင္ထဲေန၍ ကြင္းထုေပးသည္။ သန္းစိန္က သူမအုိးကုိ ပြတ္ရင္း ဇိမ္ခံတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ သန္းစိန္က ထမီပင့္သူမဟုတ္။ ခၽြတ္သူျဖစ္သည္။
“ရွက္စရာႀကီးကြာ”
သန္းစိန္က ထမီခၽြတ္လုိက္တုိင္း သူမရွက္သည္။ ဟုတ္သည္။ သန္းစိန္က လီးႀကီးတန္းလန္းေတာင္လ်က္ သူမထမီကုိ ခၽြတ္ကာ သူမေရွ႕ရပ္ရပ္တတ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သူမေပါင္ၾကားဝင္၍ သူမေပါင္ကုိ ဆြဲကားၿပီးသကာလ သူမအုိးကုိ ဆြဲတင္ကာ ဒူးေထာက္ၿပီး လုိးတတ္သည္။ လုိးရင္း သူမေပါင္ေတြကုိ မုိးေပၚ ေထာင္ထားသျဖင့္ သန္းစိန္က သူမေျခသလံုးေတြကုိ နမ္းစုပ္ေပးတတ္ေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ လုိးေနရင္းတန္းလန္းလည္း သူမအဖုတ္ကုိ လက္မျဖင့္ ႏိႈက္ေပးတတ္သည္။ နည္းနည္းနက္ေမွာင္ခါစ သူမေစာက္ေမြးကုိလည္း ကစားေပးတတ္သည္။ ထူးျခားသည္က လုိးၿပီးတုိင္း သူမေစာက္ဖုတ္ေပၚ လရည္ကုိ လႊတ္ခ်တတ္သည့္အက်င့္။
“ၾကည့္ သူမ်ားဟာ ေပကုန္ၿပီ”
ဆုိလွ်င္ တစ္႐ႈးျဖင့္ ေသခ်ာျပန္သုတ္ေပးသည္။ ေပက်ံေနေသာ လရည္ကုိ သုတ္ေပးတုိင္းလည္း လက္ေခ်ာင္းဖ်ားျဖင့္ ေစာက္ေစ့ကုိ ကစားေပးတတ္ေသးသည္။ အလုိးခံၿပီးကာစ က်ဥ္က်ဥ္ေလးျဖစ္ေနသျဖင့္ အရသာရွိလွသည္။ ႏွစ္လေလာက္ၾကာလာေတာ့ သန္းစိန္က လီးစုပ္ေပးပါလားဟု ေျပာသည္။ သူမကလည္း ျငင္းသည္။ မရမက စုပ္ခုိင္းသျဖင့္ သန္းစိန္ႏွင့္ သူမျပတ္သြားျပန္သည္။ ငါးလနီးပါး ထူးျခားသည့္ အရသာကုိ သိထားၿပီးျဖစ္ေသာ ေအးမိသည္ ၾကံ့ၾကံ့ခုိင္ခုိင္ ေကာင္ေလးကုိ ရွာသည္။ ေဟာ လုိခ်င္လွ်င္ မည္သည့္အရာကိုမဆုိ အလြယ္တကူ ရပါသည္။ သူ႔နာမည္ မင္းေက်ာ္။
“တည္ခုိခန္းတစ္ခုခုဆီ သြားၿပီး နားရေအာင္ေလ ခ်စ္”
“အုိ တည္ခုိခန္းဆုိတာက ဘယ္လြတ္လပ္မလဲ”
“လုိက္ခဲ့စမ္းပါကြာ”
နည္းနည္းအင္လုိက္ေသးသည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း တည္ခုိခန္းဆီသုိ႔ လွမ္းခဲ့သည္။ တည္ခုိခန္းတြင္ ပပဝင္းနဲ႔တြဲေနသည့္ ေကာင္ေလး ေအးကုိကုိ ေတြ႕သည္။
“ပပဝင္းေရာလား”
“ေအး သူနားေနတယ္၊ အဆာေျပာ နည္းနည္းပါးပါး ထြက္ဝယ္တာ”
သူမက ေမးလုိက္ေတာ့ ေအးကုိက ေျဖသည္။ မင္းေက်ာ္က အသိလား ဟုေမးေငါ့သည္။ အင္းဟု ေခါင္းညိတ္ျပသည္။
“ငါ သူတုိ႔ကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိ႔ရတယ္”
“ဟင္ ဘယ္လုိ”
မင္းေက်ာ္သည္ ေတာ္ေတာ္ေစ့စပ္သည့္လူ ျဖစ္သည္။ ဤေနရာကုိလည္း ခဏခဏ ေရာက္ဖူးပံုရသည္။ သူမလက္ကုိ ဆြဲကာ အခန္းထဲဝင္သည္။ အခန္းကုိ အေျခအေနၾကည့္ ေသခ်ာပိတ္ၿပီး ပပဝင္း အခန္းရွိရာ အခန္းဘက္သုိ႔ နံရံတြင္ ကပ္ထားေသာ စကၠဴတစ္စကုိ ခြာလုိက္သည္။ အခန္းနံရံကလည္း ေပါက္လုိ႔ ေပါက္ေနမွန္း မသိႏုိင္သည့္ အေနအထား။ ေသခ်ာၾကည့္လွ်င္ေတာ့ ျမင္ရႏုိင္သည္။ မင္းေက်ာ္က အေျခအေနကုိ တခ်က္လွမ္းၾကည့္သည္။ ေနာက္ သူမကုိ ေခ်ာင္းၾကည့္ေစသည္။ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မလုပ္ၾကေသးသျဖင့္ မင္းေက်ာ္ႏွင့္ နမ္းျဖစ္ၾကသည္။ မင္းေက်ာ္က အဝတ္ေတြခၽြတ္သည္။ သူမျငင္းေသာ္လည္း ဤေနရာက ျငင္းလုိ႔ရသည့္ ေနရာမ်ိဳးမဟုတ္။ မင္းေက်ာ္သည္ သူမတကုိယ္လံုးအလွကုိ သံုးသပ္ရင္းၾကည့္သည္။ မင္းေက်ာ္က ပါးကုိ နည္းနည္းနမ္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကုိ စုပ္သည္။ ႏုိ႔အစံုကုိ ပြတ္သည္။ ႏုိ႔ကုိ ပင့္ကာ ကစားၿပီး စုိ႔ေပးသည္။ ႏုိ႔စုိ႔ေတာ့ သူမအုိးကုိကုိင္ကာ ညစ္သည္။ အေပၚဆြဲတင္လုိက္ ဆြဲစိလုိက္ ဆြဲကားလုိက္ လုပ္သည္။ မင္းေက်ာ္က သူမဗုိက္သားေတြကုိ နမ္းဆင္းသည္။ ေနာက္ သူမေရွ႕ဒူးေထာက္ၿပီး သူမအဖုတ္ကုိ ေသခ်ာၾကည့္သည္။ သူမက ရွက္သျဖင့္ လက္ျဖင့္ အုပ္ထားမိသည္။ မင္းေက်ာ္က သူမလက္ကုိ အတင္းဆြဲဖယ္သည္။ မင္းေက်ာ္သည္ သူမေပါင္ကုိ ဝိုက္ကာ ဖက္ထားသည္။ လက္တဖက္ျဖင့္ သူမေစာက္ေမြးကုိ ဆြဲသည္။ မင္းေက်ာ္သည္ သူမေစာက္ပတ္စီးေၾကာင္းကုိ လက္ေခ်ာင္းဖ်ားျဖင့္ အထက္ေအာက္ ဆြဲကစားသည္။
“အုိ”
မင္းေက်ာ္က သူမေစာက္ဖုတ္ကုိ နမ္းသည္။ သူမ မျငင္းရက္ပါ။ မင္းေက်ာ္က ေစာက္စိအက္ေၾကာင္းထိ ဖြဖြေလး နမ္းသည္။ ေနာက္လ်ာဖ်ားေလးထုတ္ကာ အထက္ေအာက္ အသာေလး လ်က္ေပးသည္။ လက္မႏွင့္ လက္ညိဳးသံုး၍ ေစာက္ပတ္ကုိ ၿဖဲသည္။ အတြင္းသား နီနီေလးကုိ လ်က္သည္။ တခါမွ မေတြ႕ႀကံဳဖူးေသာ ေအးမိတေယာက္ ဖ်ားလုလု ျဖစ္သြားသည္။ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ မထိတထိ လုပ္ေပးေလ သူမမွာ မေနတတ္ေလ ျဖစ္ရသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးထည့္ကာ ကစားေပးသည္။ ေအးမိမွာ မူးေမ့မတတ္ ျဖစ္ရသည္။ မင္းေက်ာ္က အေပၚျပန္နမ္းတက္လာသည္။ ေနာက္ သူမပခံုးကုိင္၍ ေအာက္ကုိ ထိုင္ခ်ခုိင္းသည္။ သူမ မင္းေက်ာ္လီးကုိ ကုိင္လုိက္သည္။
“သူမ်ား တခါမွ မလုပ္ဖူးဘူးေနာ္”
“ဒီလုိပဲ သင္ရတာေပါ့”
လီးႀကီးက မည္းတူးကာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။ လံုးပတ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္တုတ္သည္။ အရွည္က ရွစ္လက္မေလာက္ရွိမည္။ ထိပ္ကလည္း ၿပဲၿပဲႀကီး။ ဒစ္ကေန ၿဖဲခ်လုိက္ေတာ့ ေခါင္းက သူမကုိ မာန္ဖီေနသည္။ ေအးမိ မရဲတရဲ ပါးစပ္ဟလုိက္သည္။ လီးနံ႔က ျပင္းျပင္းရွရွ ႏွာေခါင္းထဲ ဝင္လာသည္။ ဤအနံ႔မ်ိဳးရဖူးေနၿပီးသား ျဖစ္ေသာ ေအးမိ ၾကက္သီးနည္းနည္းထလာသည္။ လီးထိပ္ႏွင့္ မိမိႏႈတ္ခမ္းကုိ ထိလုိက္သည္။ အိခနဲေလး ျဖစ္သည္။ အသာေလး ဖြဖြငံုေပးလုိက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းကုိ အသာျပန္ဆုတ္သည္။ လီးက ဆတ္ခနဲ တုန္သြားသည္။ ေအးမိက ထိပ္ကုိ တခ်က္ျပန္ငံုၿပီး လွ်ာျဖင့္ အသာထိလုိက္သည္။ အသာျပန္ထုတ္သည္။ ေနာက္လီးတံႀကီးကုိ လုိက္စုပ္နမ္းသည္။ မင္းေက်ာ္က သူမနဖူးမွ ဆံႏြယ္ကုိ အသာဖယ္ေပးေနသည္။ ေအးမိ ပါးစပ္ကုိ နည္းနည္းဟလုိက္သည္။ လီးကုိထည့္လုိက္သည္။ ေနာက္ ငံုလုိက္သည္။ နည္းနည္းတုိးငံုသည္။ ၿပီးလွ်င္ ျပန္ထုတ္သည္။ ေလးငါးခ်က္လုပ္ေပးၿပီး နည္းနည္းရဲလာေတာ့ မထုတ္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ျဖင့္ ကြင္းတုိက္ေပးသည္။ လွ်ာျဖင့္လည္း ကစားေပးသည္။
“ကုတင္ေစာင္းကုိ လက္ေထာက္ၿပီး အရပ္လုိက္ကုန္းလုိက္”
“ငါ ဖင္မခံဘူးေနာ္”
“ေအးပါ ငါလည္းမလုိးေသးပါဘူး”
“နင္ ငါ့ဖင္ကုိ လုိးဖုိ႔အစီအစဥ္ရွိရင္ ခုကတည္းက ငါေစာက္ဖုတ္လည္း မခံဘူးေနာ္”
သူမက ေအးေက်ာ္ ခုိင္းသလုိ မေနေသးဘဲ ေျပာေနသည္။
“ေနမွသာ ေနစမ္းပါ”
ေအးေက်ာ္က သူမကုိ အတင္းတြန္းကာ ေနခုိင္းသျဖင့္ သူမလည္း အရပ္လုိက္ကုန္းကာ ကုတင္စြန္းကုိ လက္ေထာက္လုိက္သည္။ မင္းေက်ာ္က သူမအုိးကုိ ပြတ္ကစားသည္။
“နင့္အုိးကေတာ့ ဘဲေတြအႀကိဳက္ဘဲ”
ေျပာလည္းေျပာ လီးကုိ ကုိင္ၿပီးေတ့ကာ ေဆာင့္ထည့္သည္။ ခ်က္ခ်င္းႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးတဆံုးဝင္သြားတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ျမန္သည္။ မင္းေက်ာ္က ခါးေစာင္းကုိင္ၿပီးေဆာင့္သည္။ ဖင္အိုးႀကီးက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ သူမႏုိ႔ေတြလည္း ေအာက္ကုိ တြဲက်ကာ ခါေနသည္။ သူမဆံပင္ေတြလည္း ေျပာင္းျပန္လွန္က်ကုန္သည္။ ေခါင္းငံု႔လွ်က္ေပါင္ၾကားထဲ ျပန္ၾကည့္သည္။ လီးမည္းမည္းႀကီးက ျဖဴေဖြးေနေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကုိ အတင္းျဖဲကာ ဝင္ေနသည္။ ေစာက္ရည္ကလည္း ထြက္သျဖင့္ စုိလက္လက္ေလး ျဖစ္ေနသည္။
“ညာဘက္ေျခေထာက္ကုိ အားထည့္”
မင္းေက်ာ္က သူမ ဘယ္ဘက္ေပါင္ကုိ အေပၚမတင္ကာ သူမကုိ ဆက္လုိးသည္။ လုိးနည္းကလည္း ထူးဆန္းသမုိ႔ ခံစားခ်က္ကလည္း ထူးဆန္းသည္။ မင္းေက်ာ္က ဘယ္ဘက္ေပါင္ေအာက္ခ်ၿပီး ညာဘက္ေပါင္ ဆက္မခ်ီကာ ေနာက္ကေန အရပ္လုိက္ပင္ ခါးေလးညႊတ္ညႊတ္ရင္း ေဆာင့္လုိးသည္။ ထုိ႔ေနာက္ သူမကုိ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္အိပ္ေစသည္။ ေျခေထာက္ေတြေတာ့ ေအာက္တြင္ ခ်ထားသည္။ ေနာက္ကေန သူမဖင္ၾကားထဲ လီးေထာက္ၿပီး ေအာက္သုိ႔ ေလွ်ာဆင္းကာ လုိးသည္။ ဒူးေထာက္၍ လုိးေနသျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ေႏွးသည္။ ခဏေန သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေနာက္ျပန္ဆြဲသည္။ ေက်ာေပၚသုိ႔ ခ်ဳပ္ထားၿပီး သူမကုိယ္ကုိ ဆြဲလွည့္ကာ အလုိးလုိက္ပင္ ႏုိ႔ကုိ ကစားသည္။ လုိးရင္း သူမေက်ာျပင္ကုိလည္း နမ္းသည္။ မင္းေက်ာ္ သူမကုိ လုိးတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္။ ၿပီးသည့္အခါ လီးထုတ္ၿပီး သူမအုိးေပၚ လရည္လႊတ္ခ်သည္။ တခါမွ မႀကံဳဖူးသျဖင့္ သူမရြံသလုိလုိျဖင့္ ေနရခက္လွသည္။ မင္းေက်ာ္က သူမလက္ကုိ ယူ၍ လရည္ေတြကုိ ကုိင္ခုိင္းလုိက္ေသးသည္။ ေစးပ်စ္ပ်စ္လရည္ေတြ လက္တြင္ေပလာေတာ့ သူမေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေျပးပါေတာ့သည္။
“ဖင္ေပးလုိးပါကြာေနာ္”
မင္းေက်ာ္က ေရခ်ိဳးခန္းထဲထိ လုိက္လာကာ သူမအုိးကုိ ေဆးေပးရင္း ဖင္ကုိ ကလိကာ ေျပာသည္။ လီးစုပ္ရမွာစုိး၍ အရင္ရည္းစားကုိ ျဖတ္ခဲ့ခါမွ လီးစုပ္မွ ျဖစ္သည့္ ရည္းစားနဲ႔ တည့္တည့္လာတုိးသည္။ ခု ဖင္ေတာင္းလုိးေနျပန္ၿပီ။ သူမ ျငင္းမည္လုပ္ေတာ့ မင္းေက်ာ္က သူမဖင္ေပါက္ကို ေရေဆးၿပီး လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ကစားကာ လ်က္ေပးလာသျဖင့္ သူမလည္း မျငင္းခ်င္ေတာ့။ သူမခါးကုိ ဖက္ကာ မင္းေက်ာ္က ဖင္ကုိ လ်က္ေပးသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကုိလည္း ကစားေပးသည္။ ေရခ်ိဳးကန္ေစာင္းကုိ လက္ေထာက္ကာ နည္းနည္းကုန္းေပးလုိက္သည္။ မင္းေက်ာ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ျမန္ ေတာ္ေတာ္ထန္သည့္လူပင္။ ဖင္ေပါက္ကုိ သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ ေထာက္ပါေတာ့သည္။ သူမ နည္းနည္းေၾကာက္ေနသျဖင့္ ဖင္ကုိ ႐ံႈ႕ထားမိေသးသည္။ မင္းေက်ာ္က စိတ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထားဖုိ႔ေျပာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဖင္ကုိ တခ်ီအၿပီးဆြဲပါေတာ့သည္။
“သြားလူဆုိး သူမ်ားဖင္ကုိလုိးတယ္”
ေအးမိက မင္းေက်ာ္ ရင္ခြင္ထဲေန၍ မင္းေက်ာ္ ရင္ဘတ္ကုိ ထုကာ ေျပာသည္။
“ခ်စ္လုိ႔ပါကြာ”
“သူအဲလို ဖင္လုိးတတ္တာ ၾကာၿပီလား”
“သိခ်င္လား”